در مکتب شیعه به هیچ وجه نمی‌توانیم مفهوم انتظار را از دل حوزه بیرون آوریم؛ چراکه انتظار و چشم‌به‌راهی از موارد تقویت کننده حوزه است و اگر آن را خارج کنیم حوزه در جایگاه خودش قرار نخواهد داشت.